سردردهای نخاعی یک عارضه نسبتاً شایع در کسانی است که تحت فشار نخاعی (پنکسیون کمری) یا بی‌حسی نخاعی قرار می‌گیرند. هر دو روش نیاز به سوراخ کردن غشای سختی دارند که بافت نخاعی و در قسمت تحتانی ستون فقرات، ریشه های عصبی کمری و ساکرال را احاطه کرده است.

در حین ضربه زدن به نخاع، نمونه ای از مایع مغزی نخاعی از کانال نخاعی خارج می شود. در طی بی حسی، دارو به کانال نخاعی تزریق می شود تا اعصاب نیمه پایینی بدن بی حس شود. اگر مایع نخاعی از محل سوراخ کوچک نشت کند، ممکن است منجر به سردرد نخاعی شود.

بیشتر سردردهای نخاعی - که به عنوان سردردهای پس از سوراخ شدن کمر نیز شناخته می شوند - خود به خود و بدون درمان برطرف می شوند. با این حال، سردردهای ستون فقرات شدید به مدت 24 ساعت یا بیشتر ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.

علائم

علائم سردردهای نخاعی عبارتند از:

درد کسل کننده و ضربان دار که شدت آن از خفیف تا ناتوان کننده متغیر است

دردی که معمولاً هنگام نشستن یا ایستادن بدتر می شود و با دراز کشیدن کاهش می یابد یا از بین می‌رود

سردرد نخاعی اغلب با موارد زیر همراه است:

سرگیجه

صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)

از دست دادن شنوایی

تاری یا دوبینی

حساسیت به نور (فوتوفوبیا)

تهوع و استفراغ

گردن درد یا سفتی

تشنج

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بعد از ضربه زدن نخاعی یا بی حسی نخاعی دچار سردرد شدید، به پزشک خود اطلاع دهید - به خصوص اگر سردرد هنگام نشستن یا ایستادن بدتر شود.

علل

سردردهای نخاعی ناشی از نشت مایع نخاعی از طریق سوراخ در غشای سخت (دورا ماتر) است که بافن نخاعی را احاطه کرده است. این نشت فشار وارد شده توسط مایع نخاعی به مغز و نخاع را کاهش می‌دهد که منجر به سردرد می شود.

سردردهای نخاعی معمولاً در عرض 48 ساعت پس از ضربه نخاعی یا بی حسی نخاعی ظاهر می شوند.

گاهی اوقات بی حسی اپیدورال ممکن است منجر به سردرد نخاعی نیز شود. اگرچه بی حس کننده اپیدورال درست خارج از غشایی که نخاع را احاطه کرده است تزریق می شود، اما در صورت سوراخ شدن ناخواسته غشاء، سردرد نخاعی ممکن است رخ دهد.

عوامل خطر

عوامل خطر سردرد ستون فقرات عبارتند از:

سن بین 18 تا 30 سال داشتن

زن بودن

باردار بودن

داشتن سابقه سردرد مزمن

انجام اقداماتی شامل استفاده از سوزن های بزرگتر یا سوراخ های متعدد در غشایی که بافت نخاعی را احاطه کرده است.

داشتن توده بدنی کوچک